تاثیر نوروپپتید Y بر تکثیر سلولهای بنیادی خونساز بند ناف
Authors
Abstract:
چکیده سابقه و هدف تعداد کم سلولهای بنیادی خونساز خون بند ناف یک محدودیت جهت مصارف بالینی است. از این رو تکثیر آزمایشگاهی این سلولها به منظور دستیابی به تعداد مناسب برای مقاصد درمانی ضروری است. سیستم عصبی سمپاتیک و نوروترنسمیترها در تنظیم خود نوسازی، تکثیر و تمایز سلولهای بنیادی خونساز در ریز محیط مغز استخوان نقش دارند. هدف از مطالعه، ارزیابی قدرت تکثیری نوروپپتید Y در سلولهای خونساز در شرایط آزمایشگاهی بود. مواد و روشها در یک مطالعه تجربی، مقایسه کشت سلولهای بنیادی خونساز پس از جداسازی آنها در حضور فقط سایتوکاین (SCF، TPO، FLT3 L) به عنوان گروه کنترل و در شرایط تیمار شده با غلظت۱ میکرومولار نوروپپتید Y علاوه بر سایتوکاین به عنوان آزمون انجام پذیرفت. در روز ۷ تعداد تام سلولهای هستهدار و سلولهای CD34+ محاسبه گردید. قدرت کلنیزایی سلولهای تزاید یافته بررسی شد. آزمون LTC-IC نیز جهت بررسی قدرت کلنیزایی در کشت طولانی مدت انجام شد. یافتهها تکثیر ۷ روزه سلولهای بنیادی خونساز بند ناف منجر به افزایش معنادار سلولهای تام تک هستهای و CD34+ تیمار شده با نوروپپتیدY در مقایسه با گروه کنترل شد. مشاهده انواع کلنیهای مختلط، میلوئیدی و اریتروئیدی در آزمون CFU نشاندهنده حفظ قدرت تمایزی سلولهای تکثیر یافته CD34+ به انواع ردههای خونی بود. سلولهای تکثیر شده با نوروپپتید Y قدرت کلنیزایی در کشت طولانی مدت را حفظ کرده بودند. نتیجه گیری مطالعه ما نشان داد نوروپپتید Y میتواند تکثیر سلولهای بنیادی خونساز را با حفظ قدرت تمایز به انواع ردهها در کشت ۷ روزه و در حضور مکمل سایتوکاینی حمایت نماید.
similar resources
بررسی تاثیر سلولهای بنیادی مزانشیمی مغز استخوان و فاکتورهای رشد بر روی تکثیر سلولهای بنیادی خونساز بندناف در محیط آزمایشگاه
مقدمه: خون بندناف یکی از مهمترین منابع سلولهای بنیادی خونساز(HSCs) است، اما متآسفانه تعداد محدود آنها در واحدهای خون بندناف استفاده از این منبع را در پیوند سلولهای بنیادی برای بزرگسالان محدود نموده است. یکی از روشهای بکار گرفته شده برای غلبه بر این مشکل ، تکثیر سلولهای بنیادی خونساز در محیط کشت است که میتوان علاوه بر فاکتورهای رشد افزودنی از عواملی مانند سلولهایی بنیادی مزانشیمی (MSCs) به عنوان...
full textتاثیر عصاره بایکالین، فعالکننده PPARγ بر تمایز اریتروئیدی سلولهای بنیادی خونساز CD133+ بند ناف
چکید ه سابقه و هدف ریشه خشک شده گیاه بایکالین، اثرات ضد ویروسی و ضد سرطانی دارد. این مطالعه جهت آشکارسازی اثر عصاره این گیاه بر روند تمایز سلولهای بنیادی خونساز CD133+ به رده اریتروئیدی انجام شد. مواد و روشها در یک مطالعه تجربی، جهت تعیین اثر لیگاندهای PPARγ (بایکالین و تروگلیتازون) بر روند تمایز سلولهای بنیادی در حین اریتروپوئز، سلولهای CD133+ از خون بند ناف جدا شدند و پس از مجاو...
full textتکثیر سلولهای بنیادی خونساز CD34+ بند ناف در همکشتی با سلولهای بنیادی مزانشیمی مغز استخوان در حضور TEPA
چکید ه سابقه و هدف استفاده از سلولهای بنیادی خونساز( HSCs )، روش استانداردی جهت درمان بسیاری از بدخیمیهای خونی و اختلالات غیرخونی محسوب میشود. خون بند ناف، دارای مزایای فراوانی نسبت به سایر منابع سلولهای بنیادی است و یکی از محدودیتهای مهم این منبع جهت پیوند, تعداد محدود سلولهای بنیادی آن میباشد. از راهکارهای پیشنهادی برای غلبه بر این مشکل، تکثیر بدون تمایز این سلولها در محیطهای ...
full textخون بند ناف: سلولهای بنیادی و روشهای تکثیر آزمایشگاهی
چکید ه سابقه و هدف خون بند ناف منبعی در دسترس از سلولهای بنیادی خونساز است که با وجود مزایای زیاد، برخی محدودیتها هم دارد. حجم کم و تعداد کم سلولهای بنیادی خون بند ناف، منجر به پیوندپذیری با تاخیر آن میشود. با در نظر گرفتن این محدودیتها، بسیاری از محققان به دنبال عواملی هستند که باعث تسریع پیوندپذیری و افزایش تعداد مطلق سلولهای بنیادی خون بند ناف شود. مواد و روشها در مطالعه حاض...
full textتکثیر سلولهای بنیادی خونساز خون بند ناف بر روی بسترهای نانوالیاف زیست سازگار بصورت همکشتی با سلولهای بنیادی مزانشیمی مغز استخوان
پیوند سلول های بنیادی خون ساز یک روش درمانی برای بدخیمی های خونی و ناسازگاری های مغز استخوان می باشد. خون بند ناف به عنوان یک منبع جایگزین برای بدست آوردن سلول های بنیادین خون ساز در پیوند آلوژنیک مورد استفاده قرار می گیرد و اکثر مشکلات ناشی از ناسازگاری hla و همچنین gvhd را بدلیل کمتر بودن لنفوسیت های t برطرف می سازد. محدودیت های استفاده از خون بندناف، مقدار کم سلول های بنیادی پیش ساز هماتوپوئ...
15 صفحه اولاثر اپینفرین بر بیان ژن CXCR4 در سلولهای بنیادی خونساز CD34+ خون بند ناف
چکید ه سابقه و هدف امروزه از سلولهای خونساز خون محیطی جهت درمان بسیاری از سرطانهای خونی استفاده میشود. با این وجود، هنوز مکانیسم G-CSF به طور کامل مشخص نشده و اعتقاد بر این است که G-CSF بیشتر دارای عملکرد غیر مستقیم است. سرکوب سیستم عصبی، خروج سلولهای خونساز به خون محیطی را حتی در حضور تزریق G-CSF متاثر می کند. ژن اصلی تنظیمکننده حرکت سلولهای خونساز، CXCR4 است که به لیگاند SDF-1 م...
full textMy Resources
Journal title
volume 14 issue 4
pages 305- 313
publication date 2017-12
By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.
No Keywords
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023